Doe mij dan maar een stoeptegel kado

Als dank voor een lezing kreeg ik een mand met heideplanten. Van een dame met glimlichtjes in haar ogen. Ze had ze zelf gekocht, zei ze. Ze was in haar nopjes met dat goedgekozen kado.
Ik durfde het haar niet te zeggen. Maar ze had neppers gekocht.

Wat zijn neppers?

Dat zijn planten met bloemen waarin geen voedsel zit voor bloembezoekende insecten. Geen nectar, geen stuifmeel. De bloemen zijn steriel. Losse flodders. Planten met een voortplantingshandicap.
Eh, ja, die worden zo gekweekt. Want dan blijven de bloemen lekker lang mooi. Voor ons.

Het zit zo

Bloemblaadjes maken kost energie. Is de bloem eenmaal bestoven, dan laat de plant de bloemblaadjes vallen. Zo’n plant is niet gek, die gaat geen energie steken in blaadjes die geen functie meer hebben. Is de bloem steriel, zoals bij neppers, dan kan de bloem niet bestoven worden en daarom blijven de bloemblaadjes aan de plant zitten. Heel lang. Voor ons. Mensen.
Maar bijen hebben er niets aan. Die dame had me net zo goed een stoeptegel kunnen geven. Die is ook niet aantrekkelijk voor bijen.

Hoe kun voorkomen dat je een nepper koopt?

Dat is eenvoudig. Je koopt je planten bij een vakman en je legt uit dat je geen neppers blieft. In Laren, waar ik woon, ga je dan naar Boskoop op de Gooiersgracht.
Ben je aangewezen op een groen-gigant en is gespecialiseerd personeel ver te zoeken dan zul je het zelf moeten uitzoeken. Ook dan is het herkennen van neppers eenvoudig.

• Krijg je de aanbeveling: deze bloemen blijven heeel lang goed? NIET kopen.
• Heeft de heideplant uitsluitend knoppen, die er allemaal hetzelfde uitzien, dan zou ik hem niet kopen. Nepbloemen gaan nooit open. Het blijven bloemknoppen. Zijn er bloemenknoppen én open bloemen?(YES!), dat is het een goeie.

Nog beter: zie je bijen in de bloemen, KOOP die plant!

Wil je ons boeken voor een lezing zodat we je dit soort dingen eens goed kunnen te leggen, dan kan dat. En, ja, dat kost net iets meer dan een mand met neppers.

Een mooie dag om te schrijven wat er zoal mis kan gaan in een imkerij.
Nou, dat is best wel veel.
En ik leer net mijn dochter wat de wet van Murphy is.

Als je net de vloer gedweild hebt knoei je met honing.
Ik had mijn kap niet goed dichgeritst en toen liet ik een open bijenkast vallen.
Enzovoort. Bedenk het maar, wij hebben het meegemaakt.

Maar er zijn ook leuke foutjes. Imkerfoutjes die de bijen zelf herstellen zijn mijn favoriet.
Bijen zijn immers zelf de beste imkers.

Wat zien we? We kijken van onderen in een bijenkast.
Je ziet 5 houten ramen hangen met links en rechts daarvan mooie organisch gevormde bijenraat. Die raten hangen aan de dekplank van de kast. Die plank gaat er dus niet meer af. Onhandig.

Hoe komt dat dan?

Nou, we hadden een zwerm. Die hebben we in deze kast geschut met 5 ramen erbij.

Ennu, toen hebben we een tijdje niet gekeken. Te druk met allerlei andere bijenvolken. Ondertussen hebben de bijen zelf de hele kast volgebouwd.

Waarom hang je niet meteen die hele kast vol met ramen?

Nou, dat leidt vaak tot andere foutjes: Een zwerm wil maar 1 ding. Bij elkaar blijven en het liefst op een tros hangen. Hang je de kast meteen vol met ramen, dan wordt te tros als het ware in plakjes gesneden. Dat vinden ze niet fijn. Hangen ze de dag erop vaak weer in de boom…

Inmiddels is het probleem opgelost. De was van de wilde bouw is geoogst en gebruikt om kaarsen van te maken.

Je vindt de kaarsen in onze winkel…